Za
nami kolejny weekend z pociągami turystycznymi uruchamianymi przez Turkol w
ramach edycji „Bieszczady”. W tym roku historyczny skład kursował w dniach od
17 do 19 października przemierzając szlaki południowo-wschodniej części
kraju. Rozpoczął on podróż w piątek w Krakowie i na początek odwiedził: Żabno,
Mielec, Tarnobrzeg, Zamość i Hrubieszów, po czym zjechał na noc do
Stalowej Woli Rozwadowa. W sobotę trasa przejazdu wiodła przez Biłgoraj, Bełżec
i Lubaczów do Przeworska. Tam pasażerowie mieli możliwość przejazdu koleją
wąskotorową do Dynowa a dalej autobusem do Sanoka, a pociąg w tym czasie
przemieścił się przez Rzeszów i Krosno. Następnie pociąg miał jechać do
Uherzec, gdzie była przesiadka do autobusu nad Solinę. Na noc pociąg zjeżdżał
do Sanoka. W planie ostatniego dnia był przejazd do Łupkowa i z powrotem,
a następnie powrót do Krakowa przez Jasło, Gorlice i Tarnów. Postanowiliśmy z
Marcinem w tym roku wybrać się na zdjęcia pociągu Turkolu w jesiennych
bieszczadzkich plenerach. Zwłaszcza, że kolejna okazja nieprędko się nadarzy.
Na dniach rozpoczyna się bowiem rewitalizacja odcinka Jasło – Zagórz. Długo
oczekiwana inwestycja potrwa w optymistycznym wariancie 2 lata i obejmie także
budowę nowej łącznicy Szebnie – Jedlicze, która skróci znacząco podróż koleją
z Rzeszowa do Krosna i Sanoka oraz poprawi konkurencyjność pociągu na
tej trasie. Pierwotnie planowaliśmy rozpocząć fotografowanie w sobotę od przeworskiej
wąskotorówki, potem zjechać na nocleg do Sanoka i w niedzielę gonić
skład Turkolu na trasie Zagórz – Łupków – Zagórz – Jasło. Z czasem jednak trasa
turkolowego pociągu uległa drobnej zmianie, która spowodowała korektę naszych
planów. Otóż relacja sobotniego pociągu została wydłużona o odcinek Uherce
– Krościenko. Tego to już nie mogliśmy przepuścić. O ile na większości tej
trasy do Ustrzyk Dolnych odbywa się codzienny ruch pociągów osobowych, o tyle
końcowy odcinek do Krościenka pozostaje bez ruchu planowego od 2010 r. Wówczas
zawieszono korzystające ze znajdującego się tu przejścia granicznego z Ukrainą
pociągi z Jasła do Chyrowa. Potem przez 12 lat szlak był nieczynny aż w
2022 r. przywrócono mu przejezdność. Było to spowodowane wybuchem pełnoskalowej
wojny na Ukrainie i uruchamianiem pociągów ewakuacyjnych dla uchodźców. Pewną
niedogodnością było, że do Krościenka pociąg miał dotrzeć około godziny 17:30,
a więc już o zachodzie słońca. Skład pociągu Turkolu stanowił tabor spółki SKPL
w postaci lokomotywy spalinowej SU42-536 z trzema wagonami osobowymi. Wśród
nich była mająca swoją premierę kremowo-czerwona jedynka J. Bardzo dobrze, że wagony w takim malowaniu
zaczynają się pojawiać w składach pociągów turystycznych. Resztę składu
stanowił zaprezentowany pierwszy raz wiosną tego roku czerwony wagon barowy
Wars oraz oliwkowa dwójka.
Dzień 1. Sobota 18 października
2025 r.
Pogoń
za pociągiem Turkolu planowaliśmy rozpocząć od okolic Jasła. Wyruszyliśmy
z Krakowa przed godziną 11 i zmierzaliśmy autostradą do Tarnowa, a potem
drogami krajowymi przez Pilzno. Gdy zbliżaliśmy się do Jasła, nasz pociąg docierał
do Strzyżowa nad Wisłokiem. Na wszelki wypadek ominęliśmy Jasło od północy
jadąc przez wsie o nazwach idealnych do wymawiania przez obcokrajowców:
Bieździedza, Bieździadka i Sieklówka 😅. Linię kolejową z Rzeszowa do
Jasła osiągnęliśmy w okolicach przystanku Szebnie. Ulokowaliśmy się przy
przejeździe przez drogę do Tarnowca. Po remoncie linii Jasło – Zagórz pociągi
jadące z Rzeszowa do Zagórza nie będą już tędy jeździć, gdyż kilka kilometrów
stąd będzie odgałęziać się nowa łącznica do Jedlicza. Pogoda w ten weekend była
w kratkę. Czasem świeciło ostre słońce podkreślające piękne jesienne barwy
drzew, ale czasem przychodziły też chmury przynoszące przelotne deszcze. Turkol
dopiero dojeżdżał do Strzyżowa, a tu słyszymy w oddali rp1. Pierwsze
skojarzenie, że to coś jedzie po nieodległej linii na Zagórz. Chwilę później
jednak zabiły gongi na naszym przejeździe. Trafiła się dodatkowa atrakcja w
postaci Traxxa Lotosu (a właściwie już Orlenu) jadącego luzem w kierunku
Rzeszowa. Pędził do Przybówki, gdzie wykrzyżuje się z Turkolem.
 |
| Spalinowy Traxx Orlenu na szlaku między Jasłem a Szebniami |
Po dwudziestu
minutach nadjechał piękny skład Turkolu. Słońce ładnie współpracowało dając
możliwość wykonania pięknych kolorowych ujęć.
 |
SU42-536 z pociągiem Turkolu "Wisłok" z Przeworska do Sanoka
na szlaku między Szebniami a Jasłem |
Skład ominie stację w Jaśle łącznicą
Jasło Towarowa – Sobniów. W związku z czym chcąc mu zrobić zdjęcie na linii do
Zagórza musieliśmy się sprężać. Kolejne fotki planowaliśmy wykonać w rejonie
przystanku Jedlicze Męcinka. Dobry widok był z przejazdu przy przystanku, ale
postanowiliśmy zaryzykować i wyjechać pociągowi bardziej naprzeciw, bliżej
mostu na Jasiołce. Na polnej drodze mieliśmy towarzystwo w postaci innego
samochodu, który również zaparkował przy przejeździe koło mostu. Myśleliśmy że
to też fociści, ale z auta wysiadły dwie panie które twierdziły że w taką
pogodę to powinniśmy iść na grzyby a nie stać przy torach 😂. Podziękowaliśmy
za radę, ale jednak zostaliśmy przy swoim. Choć słońce tym razem nie chciało
współpracować i przed przyjazdem pociągu schowało się za wielką chmurą 😕.
 |
| Na szlaku Tarnowiec - Jedlicze za mostem na Jasiołce |
Wprawdzie teraz czekało nas przebijanie się przez Krosno, ale byliśmy spokojni.
Na dalszym odcinku prędkość szlakowa jest niska i dodatkowo w Sanoku pociąg ma
godzinę postoju. Od stacji Targowiska jechaliśmy wzdłuż linii kolejowej
wypatrując plenerów na jutrzejszy pociąg powrotny. Wprawdzie jechaliśmy tędy
w 2019 roku goniąc pociąg towarowy prowadzony ostatnią wówczas czynną
lokomotywą serii ST43, ale i tak wyłapaliśmy dwie nowe miejscówki. Bardzo
przypadł nam do gustu podwójny łuczek we Wróbliku Szlacheckim oraz efektowna
prosta w Milczy. Były to nasze must see na jutro. W Zarszynie poczuliśmy
już przedsmak prac rewitalizacyjnych. Na stacji stał pociąg z transportem
nowych szyn. W Nowosielcach w końcu dogoniliśmy Turkola i przed
przejazdem w Pisarowcach udało mu się zrobić jako takie ujęcia.
 |
| Szlak Nowosielce - Sanok |
Stamtąd już na
spokojnie pomknęliśmy do Sanoka. Zajechaliśmy na chwilę na stację obejrzeć
skład z bliska, z głównym naciskiem na nową kremowo-czerwoną jedynkę. Jest
pięknie odmalowana. Jedyne do czego bym się przyczepił, to że nazwa stacji
macierzystej wagonu nie jest na białym tle.
 |
| Skład Turkolu podczas godzinnego postoju na stacji w Sanoku |
Przy okazji ustrzeliliśmy też
Autosana z miejscowego MKS-u.
 |
| Autosan M10LF #256 z MKS Sanok na ulicy Dworcowej |
Nie czekając na odjazd pociągu ruszyliśmy w
trasę, aby na spokojnie wybrać miejscówkę na szlaku Nowy Zagórz – Uherce. Nastawialiśmy
że realnie uda się wykonać tu jedną fotkę. Piękne jesienne barwy przybrały lasy
w okolicach Zamku Sobień. Stąd jednak mamy fotkę pociągu TLK „Bieszczady” z sierpnia
2021 r. Mając duży zapas czasowy chcieliśmy spenetrować okolice przystanku Jankowce.
Zauważyliśmy dobry widok z drogi na szlak między dawną stacją Lesko Łukawica a
Jankowcami. Na dodatek powinniśmy tu zdążyć spod Sobienia. W związku z tym
już z mniejszym entuzjazmem pojechaliśmy do tych Jankowiec i ostatecznie
odpuściliśmy szukanie tam motywów. Ustaliliśmy że robimy fotki pod Sobieniem, a
potem ciśniemy za Łukawicę. W trakcie gdy pociąg wyjeżdżał z Sanoka niebo
zachmurzyło się konkretnie i niestety nie zapowiadało się że jeszcze dziś
zobaczymy słońce.
 |
Pociąg "Olszanica" relacji Sanok - Uherce na szlaku między
Załużem a Leskiem Łukawicą |
Koło miejscówki pod Sobieniem niestety nie ma gdzie
zaparkować i po fotkach czekał nas kawałek sprintu do auta. Na szczęście udało
się zdążyć na drugą miejscówkę za Łukawicą. Mimo braku słońca kolorki i tak
były piękne.
 |
| A to już między Leskiem Łukawicą a Jankowcami |
Potem już na spokojnie pomknęliśmy na stację Uherce, gdzie
wjechaliśmy równo z pociągiem. Miał on tu 15 minut postoju na krzyżowanie
z osobówką z Ustrzyk Dolnych do Rzeszowa. Po przywróceniu w 2022 roku
przejezdności odcinka Uherce – Krościenko powróciły pociągi osobowe do Ustrzyk
Dolnych. Początkowo jeździły tam motoraki SKPL, a obecnie kursują szynobusy
Polregio. Oferta przewiduje 3 pary w dni robocze i jedną w dni wolne. I tak
będzie tylko do początku listopada. Wraz z rozpoczęciem modernizacji linii
Jasło – Zagórz, połączenia do Ustrzyk Dolnych zostaną zawieszone bez
uruchamiania komunikacji zastępczej. Szynobus uwieczniliśmy z podanym semaforem
wjazdowym do stacji Uherce.
 |
SA103-002 jako pociąg osobowy z Ustrzyk Dolnych do Rzeszowa
wjeżdża na stację Uherce |
Nie czekając na odjazd Tukola ruszyliśmy w stronę
Ustrzyk Dolnych w poszukiwaniu kolejnych miejscówek. Wprawdzie linia kolejowa
na tym odcinku biegnie niemal cały czas w pobliżu drogi krajowej, ale nie ma tu
zbyt wiele przejezdnych dla samochodu dróg bocznych dochodzących do toru. Udało
nam się takową znaleźć dopiero przed przystankiem Ustjanowa. Widok bardzo nam
się podobał, szczególnie żółte liście leżące na torze. Pogoda zepsuła się już
na dobre. Nie dość że zachmurzyło się całkiem, to zaczął padać deszcz.
 |
Pociąg "Granica" relacji Uherce - Krościenko zbliża się do
przystanku Ustjanowa |
Po
wykonaniu zdjęć musieliśmy jeszcze przepuścić pociąg na przejeździe przez
krajówkę w Ustjanowej. Potem cisnęliśmy bez postoju przez Ustrzyki Dolne aby zrobić
możliwie najwięcej fotek na szlaku do Krościenka. Zależało nam, żeby zdążyć
przejechać przez kolejny przejazd ze szlabanami na wyjeździe z Ustrzyk Dolnych.
Zdążyliśmy i ulokowaliśmy się kawałek dalej przy przejeździe przez boczną drogę
we wsi Brzegi Dolne. Parametr pogarszał się z minuty na minutę, ale tu jeszcze
udało się zrobić dobre fotki. Pociąg jechał z prędkością 50 km/h co jak na ten
odcinek jest koleją dużych prędkości 😅. Przed zawieszeniem regularnych kursów
w 2010 r. prędkość szlakowa wynosiła tu 20 km/h.
 |
Gwóźdź programu, przejazd nieczynnym szlakiem Ustrzyki
Dolne - Krościenko. Okolice wsi Brzegi Dolne. |
Następne fotki udało się
wykonać na mostku nad Lodyną przed Krościenkiem.
 |
| Mostek przed stacją Krościenko |
Kolejnym naszym celem były
manewry w Krościenku. Przy głównym wjeździe na stację stała policja. Nie
wiem czy celowo nie pozwalała wjechać na stację, czy po prostu robili kontrolę
prędkości na drodze krajowej. Na wszelki wypadek wjechaliśmy w inną drogę
prowadzącą na głowicę wjazdową od strony Ustrzyk Dolnych. Stacja niestety
podupadła od naszych poprzednich wizyt jakie tu odbyliśmy w 2005 i 2006 roku.
Semafory są unieważnione i nie podnoszą ramion. W półmroku wykonywaliśmy fotki
jak lokomotywa oblatywała skład.
 |
| Manewry w stacji Krościenko |
Z powrotem do Sanoka pociąg jechał już w
ciemnościach. Mając jednak świadomość, że na tym odcinku nie ma planowego
ruchu, podjęliśmy desperacką próbę wykonania jeszcze kilku fotek. Przy okazji zauważyłem
że w Brzegach Dolnych na jednej z posesji przy drodze krajowej stoi wrak
autobusu Jelcz 080. Wykonaliśmy wyroby zdjęciopodobne na podwójnym łuku przed
Ustrzykami Dolnymi.
 |
Powrotny pociąg "Granica" relacji Krościenko - Uherce dojeżdża
do Ustrzyk Dolnych |
Na koniec zajechaliśmy jeszcze na stację zrobić wyjazd z
podanym semaforem kształtowym. Jeszcze nigdy nie robiłem zdjęć jadącego pociągu
na tak hardcorowym parametrze, ale o dziwo coś tam wyszło 😅.
 |
| Wyjazd ze stacji Ustrzyki Dolne |
To by było
tyle focenia na dziś. Zajechaliśmy jeszcze tylko na stację w Uhercach
zobaczyć skomunikowany z pociągiem autobus znad Soliny. Doszły bowiem do
nas słuchy, że zaangażowany do tej roli został autobus zabytkowy. I zgadza się,
był to przegubowy Ikarus 280.03 w wersji lokalnej, wyposażony tylko w dwie pary
drzwi i większą liczbę miejsc siedzących od miejskiego Ikarusa 280. Potem
pojechaliśmy na zakupy i kolację, a potem na nocleg w hotelu w Sanoku.
Dzień 2. Niedziela 19 października
2025 r.
Przed
rozpoczęciem drugiego dnia pogoni za Turkolem, udaliśmy się na hotelowe
śniadanie. Chcemy zająć stolik najbliżej szwedzkiego stołu, a tu okazuje się że
jedno z krzeseł zajmuje kot 😅. Oczywiście nie przeszkadzaliśmy mu i usiedliśmy
przy stoliku obok J.
 |
| Chcemy zasiąść do śniadania, a tu krzesło zajęte ;) |
Pociąg „Przełęcz” relacji Sanok – Łupków planowo wyruszał ze stacji początkowej
o godzinie 8. My oczywiście wyjechaliśmy nieco wcześniej, aby zdążyć wybrać
wysmakowane jesienne kadry. Niedzielny poranek był bez deszczu i z nadzieją na
przejaśnienia. Poprzednimi razami jak tu byliśmy nie było możliwości gonienia
pociągu wzdłuż całej linii Zagórz – Łupków. Powodem był brak drogi biegnącej
wzdłuż toru w przełomie rzeki Osławy między Czaszynem a Morochowem. Jak
się jechało drogą wojewódzką nr 892 Zagórz – Komańcza, omijało się odcinek od
Czaszyna do stacji Szczawne Kulaszne. Z kolei żeby z Zagórza dostać się do
Morochowa, trzeba było jechać przez Poraż omijając Tarnawę Dolną i Czaszyn.
Teraz sytuacja się nieco poprawiła, bo wyasfaltowano drogę z Czaszyna do
Poraża. Widziałem też że w Morochowie powstał nowy most przez Osławę, co by
wskazywało, że pociągnęli też drogę bezpośrednio do Czaszyna. Pierwsze
dzisiejsze fotki zdecydowaliśmy się wykonać przed przystankiem w Czaszynie, z
ulicy Brzegowej. Tor biegnie tu u podnóża zalesionej góry dającej piękne
jesienne barwy. Przechodził akurat gospodarz z psem, to Marcin trochę z nim
pogadał. Pan twierdził że nie ma asfaltowej drogi do Morochowa. Do Poraża też
twierdził że ciężko jest przejechać, ale tu akurat widać na satelicie że jest
świeży asfalt.
 |
Pociąg "Przełęcz" z Sanoka do Łupkowa na szlaku przed
przystankiem Czaszyn |
Po wykonaniu zdjęć pociągu udaliśmy się kawałek w kierunku
Poraża i zjechaliśmy do przysiółka Krasne. Jest on położony w przełomie
Osławy w miejscu gdzie linia kolejowa robi dwa zawijasy o 180 stopni.
Wykonaliśmy kilka ujęć na tle kolorowego lasu.
 |
| Na szlaku za Czaszynem |
Potem zdecydowaliśmy się wrócić
do drogi wojewódzkiej i śmignąć prosto do stacji Szczawne Kulaszne. Motyw z
semaforami kształtowymi mieliśmy już dość obfocony i tym razem ustawiliśmy się
kawałek dalej przy kapliczce „cebulce”. Zresztą semafor wjazdowy też stąd
widać. Co ciekawe tego dnia pociągowi również towarzyszył autobus Ikarus
280.03, ten co w sobotę robił kursy z Dynowa do Sanoka i z Uherzec nad
Solinę. Należy on do firmy Simkol z Katowic, która sprowadziła go niedawno z
Budapesztu. Autobus zaparkował w zatoczce przystankowej pozując do zdjęć z
pociągiem.
 |
Spotkanie z Ikarusem 280.03 firmy Simkol z Katowic na wyjeździe
ze stacji Szczawne Kulaszne |
Poza Ikarusem i samochodami focistów, pociągowi towarzyszyła także
furgonetka Straży Ochrony Kolei. W sumie większość motywów wzdłuż linii
łupkowskiej mieliśmy wcześniej odwiedzone. Jak przed wyjazdem śledziłem street
view, wypatrzyłem że w Komańczy znalazłaby się nowa miejscówka z drugiego
brzegu rzeki Osławicy. Między przystankiem Komańcza Letnisko a stacją Komańcza
tor biegnie bowiem nasypem wygolonym z krzaków. Marcin jednak odrzucił ten
pomysł i jako że mieliśmy niewielki zapas czasu, postawił na motyw
z podanym semaforem wjazdowym. Towarzyszył nam tu Ikarus i jako bonus
załapali się uczestnicy biegu Łemko Trail 10. Pojawiły się też pierwsze
przebłyski słońca.
 |
| Wjazd na stację Komańcza |
Na wyjeździe z Komańczy nie zdążyliśmy przed
opuszczeniem szlabanów na przejeździe. Skoro już musieliśmy czekać to
wykonaliśmy kolejne fotki.
 |
| Wyjazd z Komańczy |
Za Komańczą szybko udało się wyprzedzić pociąg.
Świeciło słońce a lasy w tle przybrały piękne czerwone barwy. Linia kolejowa
niestety biegła w krzakach i kąt padania promieni słonecznych był od złej
strony.
 |
| Na szlaku Komańcza - Łupków |
Za to dobrze udało się sfocić Ikarusa.
 |
| Ikarus złapany za Komańczą |
Potem tor na chwilę oddala się
od drogi i powraca przed dawnym przystankiem Osławica. W miejscu gdzie droga
przechodzi wiaduktem nad torem niegdyś można było robić fotki pociągu od
Komańczy. Później motyw zarósł, ale ostatnio musieli wyciąć trochę krzaków, bo
udało się zrobić zdjęcia.
 |
| Skład zbliża się do dawnego przystanku Osławica |
Za wiaduktem był ruch wahadłowy z powodu remontu
mostu, ale na szczęście załapaliśmy się na końcówkę zielonego światła. Dzięki
temu w okolicy dawnego przystanku Osławica mogliśmy wykonać kilka dalszych ujęć
pociągu na tle masywu góry Terpiak.
 |
| Dawny przystanek Osławica |
 |
| Na szlaku między Osławicą a Nowym Łupkowem |
Kolejne zdjęcia wykonaliśmy na wjeździe na
stację Nowy Łupków. Jest to stacja styczna z wąskotorową Bieszczadzką Koleją
Leśną. Na stacji wąskotorowej była ekspozycja taboru i organizowano przejazdy
drezynami. Niestety tabor wąskotorowy może poruszać się tylko po samej stacji,
bo na wyjeździe przejazdy są zaasfaltowane L.
 |
| Wjazd do Nowego Łupkowa |
Do samego Łupkowa początkowo nie chciało nam się
jechać, ale ostatecznie skusiliśmy się na zdjęcia pociągu wjeżdżającego na stację
oraz manewrującej lokomotywy na tle na tle kolorowych lasów.
 |
| Wjazd na stację Łupków |
 |
| Manewry w Łupkowie |
Do stacji Łupków
prowadzi tylko gruntowa droga, więc nie spodziewaliśmy się że Ikarus w nią
wjedzie. Okazało się, że jednak wjechał. Ciekawe czy zmieścił się pod wiaduktem
przed stacją 😅.
 |
| Ikarus w drodze na stację Łupków |
W Łupkowie pociąg miał zaplanowany ponadgodzinny postój,
co pozwoliło na spokojne penetrowanie miejscówek na kurs powrotny. Niebo już
się zachmurzyło i zapowiadały się kolejne przelotne deszcze. Na pewno
pierwsze fotki powrotnego pociągu chcieliśmy wykonać za zwężką w Osławicy.
Pierwszą koncepcję motywu mieliśmy z semaforem wjazdowym do Komańczy ze
skarpy koło cmentarza. Korzystając z dużego zapasu czasu mogliśmy też sprawdzić
moją miejscówkę z drugiego brzegu Osławicy między stacją Komańcza a przystankiem
Komańcza Letnisko. Widok był ciekawy i Marcin zwrócił mi honor. Ale to jeszcze
nic, wypatrzyliśmy stąd drogę wspinającą się na zbocze doliny. Widać było że da
się na nią wjechać autem, no to ją wypróbowaliśmy. A z niej to już normalnie
była panorama dnia. Widać było pięknie szlak od semafora wjazdowego do Komańczy
od strony Szczawnych Kulasznych po przystanek Komańcza Letnisko i z drugiej
polanki jeszcze kawałek szlaku za tym przystankiem. Dla takiej miejscówki
byliśmy gotowi nawet poświęcić motyw spod cmentarza z widokiem na semafor
wjazdowy od strony Łupkowa. Pociąg jeszcze z Łupkowa nie wystartował, to
ruszyliśmy jeszcze na spokojnie obadać szlak za Szczawne Kulaszne. Potem
wróciliśmy na górkę w Komańczy i czekaliśmy w gotowości. Tuż przed
przyjazdem pociągu niespodziewanie się wypogodziło, co jeszcze bardziej
utwierdziło nas w przekonaniu, że wybraliśmy dobre miejsce. Ze skarpy pod
cmentarzem mielibyśmy bowiem centralnie pod słońce. Najpierw przemknął Ikarus,
a minutę po nim nadjechał pociąg.
 |
| Ikarus w drodze powrotnej z Łupkowa mija Komańczę |
 |
Powrotny pociąg "Przełęcz" z Łupkowa do Sanoka na szlaku
między stacją Komańcza a przystankiem Komańcza Letnisko |
 |
| A tu już po minięciu przystanku Komańcza Letnisko |
Nim zjechaliśmy do głównej drogi i ruszyliśmy
w pogoń za pociągiem, dogoniliśmy go dopiero za Rzepedzią. W drodze
powrotnej chcieliśmy pojechać przez Morochów, ale tradycyjnie utknęliśmy przed
szlabanem na wyjeździe ze stacji Szczawne Kulaszne. A skoro już nas zatrzymano
to zrobiliśmy fotki pociągu opuszczającego stację. Niebo ponownie się
zachmurzyło i zaczęło padać.
 |
| Wyjazd ze stacji Szczawne Kulaszne |
Szlabany podnoszą się tu długo po przejeździe
pociągu. Spowodowało to, że nie udało się go dogonić przed przystankiem
Wysoczany. Z trudem zdążyliśmy do przełomu Osławy przed Mokrym Małopolskim. Co
ciekawe stał tam też Ikarus.
 |
Kolejne spotkanie z Ikarusem, tym razem w przełomie Osławy
przed przystankiem Mokre Małopolskie |
Intensywny deszcz już przechodził i zapowiadało
się że zaraz się wypogodzi. Na bocznym torze dawnej stacji Mokre Małopolskie
stało kilka holenderskich zespołów trakcyjnych DM90 sprowadzonych przez SKPL. Czyżby
w Zagórzu nie mieli już gdzie tego trzymać? 😅. Mokre Małopolskie i Morochów
minęliśmy bez postoju, bo zależało nam dotrzeć przez Poraż do przysiółka
Krasne. Niestety nie zdążyliśmy choć mało brakowało. Widząc że pociąg nam zwiał
zrobiliśmy w tył zwrot i zjechaliśmy przeciąć mu drogę przed przystankiem w
Czaszynie. To już udało się bez problemu.
 |
| Przed przystankiem w Czaszynie |
Potem wykonaliśmy fotki przed Tarnawą
Dolną i przy tarczy ostrzegawczej semafora wjazdowego do Zagórza, ale to już
takie fotki wymuszone oczekiwaniem przed szlabanami.
 |
| Przed przystankiem Tarnawa Dolna |
 |
| Wjazd do Zagórza |
W Sanoku pociąg będzie
miał 5 minut postoju po czym będzie cisnął do Krakowa. Po drodze czeka go
postój w Nowosielcach na krzyżowanie z IC „Bieszczady”. Nasze must see na
odcinku Zagórz – Jasło to obczajone dzień wcześniej miejscówki w Milczy i
Wróbliku Szlacheckim. Szacowaliśmy, że przed nimi realnie uda się zrobić jedno
zdjęcie. Wybraliśmy miejski odcinek w Sanoku przed przystankiem Sanok Dąbrówka.
Po rewitalizacji na pewno krajobraz się tu pozmienia.
 |
Pociąg "Małopolska" z Sanoka do Krakowa zbliża się do
przystanku Sanok Dąbrówka |
Pociąg bardzo dynamicznie
przejechał koło nas. Aż zacząłem się obawiać czy dogonimy go do Milczy.
Niestety aparat Marcina zaliczył tu upadek, do tego stopnia że nie dał rady
przywrócić działania autofocusa 😢. Dobrze chociaż że zdarzyło się to pod koniec
wyprawy. Ruszyliśmy w pogoń za pociągiem jadąc niestety w korku, który utworzył
się przed przejazdem kolejowym w Pisarowcach. W Milczy też mamy do
pokonania przejazd ze szlabanami, toteż musieliśmy tam być z dużym zapasem
czasowym. Na szczęście Tukola wyprzedziliśmy w Nowosielcach gdy oczekiwał na
krzyżowanie z IC „Bieszczady”. Do Milczy zdążyliśmy dojechać sporo przed
pociągiem. Z jednej strony szkoda że musieliśmy poświęcić ciekawe widokowo
miejscówki między Nowosielcami a Milczą, ale tam obfotografowaliśmy towarka z
ostatnim rumunem ST43 6 lat temu. A ta prosta w Milczy z rzędem słupów
teletechnicznych też jest urokliwa. Pogoda niestety tu nie sprzyjała, dopadła
nas kolejna fala przelotnych deszczy.
 |
| Prosta przed przystankiem Milcza |
Po przyjeździe pociągu wskoczyłem szybko
do auta żebyśmy zdążyli na położoną niecały kilometr dalej eskę we Wróbliku
Szlacheckim. Tam już nie padało i zaczęło się nawet przebijać słońce.
 |
| Eska we Wróbliku Szlacheckim |
Na
wyjeździe ze stacji Wróblik Szlachecki musieliśmy odczekać przed szlabanami, to
wykonaliśmy jeszcze jedną fotkę.
 |
| Wyjazd ze stacji Wróblik Szlachecki |
W drodze powrotnej dla odmiany nie wracaliśmy
do krajówki nr 28 w Miejscu Piastowym, lecz jechaliśmy dalej prosto wzdłuż
linii kolejowej. O dziwo w Targowiskach udało się wyprzedzić pociąg, ale
niestety potem zatrzymały nas światła na zwężce przy budowie ronda w Łężanach.
Przez to kawałek dalej na przejeździe kolejowym trafiliśmy już na bijące gongi.
Gość przed nami jeszcze na chama przejechał, ale my już nie chcieliśmy się
narażać to poczekaliśmy i zrobiłem jako takie zdjęcie.
 |
| Szlak Targowiska - Krosno |
Droga później przeszła w
ulicę Sikorskiego w Krośnie i prowadziła do centrum miasta. My jednak
kierowaliśmy się w stronę drogi krajowej i trafiliśmy na opuszczone szlabany
przy przystanku Krosno Miasto. No to była okazja na kolejną fotkę zapchajdziurę 😛.
 |
| Przed przystankiem Krosno Miasto |
Kluczyliśmy trochę po mieście aby uniknąć czekania przed szlabanem aż w
końcu wskoczyliśmy na krajówkę. Mieliśmy jeszcze ambicję dogonić pociąg w
Tarnowcu. Dotarliśmy na miejsce, czekaliśmy kilka minut aż uznaliśmy że chyba
pociąg nam zwiał. Mówi się trudno, i tak porobiliśmy sporo fotek. A na początku
obawiałem się, że nie porobimy dużo zdjęć pociągu o tak napiętym rozkładzie
jazdy 😏. Wróciliśmy do Krakowa tak jak przyjechaliśmy, czyli z ominięciem
Jasła a potem przez Pilzno i Tarnów. Teraz przed nami dłuższa przerwa w ruchu
kolejowym na bieszczadzkich szlakach. Podczas tego wyjazdu wspominaliśmy nasz
wypad w Bieszczady z 2006 roku. Wtedy między Jasłem a Zagórzem kursowało
7 par osobówek i 3 pary dalekobieżnych, że już nie wspomnę o ruchu
towarowym. Pociąg był praktycznie co chwilę. Kilka lat później nastąpiło tąpnięcie
i od tego czasu kursują tu pojedyncze alibizugi. Dopiero niedawno udało
się w miarę odbudować ofertę dalekobieżną za sprawą spalinowych zespołów
trakcyjnych od SKPL. Miejmy nadzieję, że po remoncie linii Jasło – Zagórz wróci
tu oferta z prawdziwego zdarzenia.
