2024-12-08 Zielonym Autosanem po Mazowszu

 

Już się wydawało, że to koniec imprez na ten rok, a tu na pierwszą sobotę grudnia ogłoszony został przejazd „Zielonym Autosanem po Mazowszu”. Organizatorem był Patryk Lis, który wcześniej organizował m.in. w 2023 r. pożegnanie Autosanów H9-35 w MKS Jasło. Podobnie jak na niedawnej imprezie „Do Krakowa to Pan jedzie?”, głównym bohaterem był Autosan H9-21. Pochodzi on z końcówki produkcji tego modelu, bo z roku 2000. Początkowo należał do Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Częstochowie, a potem obsługiwał przewozy pracownicze i szkolne w okolicach Konina. W tym roku autobus trafił w ręce prywatnego właściciela z Kozienic. Pierwotnie Patryk zaplanował imprezę na sobotę 7 grudnia, jednakże z zastrzeżeniem że może być przesunięta na niedzielę. Wobec tego wstrzymałem się z zakupem biletów na dojazd i powrót z imprezy. I dobrze zrobiłem, bo faktycznie termin został przeniesiony. Po zmianie terminu przejazdu zakupiłem bilety na dojazd do Warszawy i powrót, ale za samą imprezę wolałem zapłacić na miejscu. Może się bowiem okazać, że nie dojadę, bo pociąg się spóźni. Zwłaszcza, że w sobotę wieczorem czytałem o poważnej awarii systemu sterowania ruchem w Warszawie Centralnej 😂. Wyjechałem z Krakowa pendolino tuż przed godziną 6 i o dziwo jechał jak w zegarku. Start imprezy był o godzinie 9:30 na pętli Osiedle Kabaty, zlokalizowanej przy końcowej stacji pierwszej linii metra. Doszedłem do stacji metra Centrum i udałem się do końca trasy. Po drodze mijam stację Wilanowska, pięknie rozsławioną przez zespół Elektryczne Gitary piosenką „Stacja Wilanowska”, opartą na melodii przeboju grupy The Kinks „Waterloo Sunset” J. Na Kabaty dotarłem z dużym zapasem czasowym. Po godzinie 9 na pętlę na osiedlu Kabaty zajechał piękny zielony Autosan H9. Młodsze roczniki tych autobusów wyróżniają się m.in. większymi częściami przesuwnymi w oknach. 

Nasz imprezowy Autosan H9-21 na pętli Osiedle Kabaty
w Warszawie

Pogoda tego dnia była mało sprzyjająca do zdjęć, ciemno, szaro i ponuro. Ale jest fajny autobus i spoko towarzystwo, jedziemy. Na początek wyjechaliśmy na wschodni kraniec osiedla i zjechaliśmy do starej „wiejskiej” części Kabat. Pierwsze zdjęcia wykonaliśmy na klimatycznej dawnej pętli Stare Kabaty, pośrodku której stoi opuszczony sklep spożywczy. Na pierwszych fotostopach dodawał nam klimatu biały malczan.

Dawna pętla Stare Kabaty przy ulicy Gąsek

Następnie jechaliśmy kawałek skrajem Lasu Kabackiego i wyjechaliśmy na drogę wylotową na Konstancin-Jeziornę. Szybko jednak z niej zjechaliśmy na fotostop w klimacie off-route. 

Droga gruntowa łącząca ulice Łukasza Drewny i Potułkały
w Powsinie

Kolejne fotki wykonaliśmy w podobnym klimacie kawałek dalej, tuż za granicami Warszawy, już w obrębie Konstancina-Jeziorny. 

A to już Konstancin-Jeziorna, ulica Woodbark

Później wróciliśmy się na chwilę do Powsina leżącego w granicach Warszawy, a tam wyjechaliśmy już na długo poza granice stolicy zmierzając do Bielawy. Na kolejne zdjęcia zatrzymaliśmy się na ulicy Wspólnej, przy wale rzeki Jeziorki. W tle było widać bocznicę kolejową do Elektrociepłowni Siekierki oraz Jeziorko Bielawskie Górne. 

Bielawa, ulica Wspólna

Ulica Wspólna kawałek dalej przekształciła się w szutrówkę biegnącą przez pola. 

Droga z Bielawy do Obórek

Na asfalt powróciliśmy w wiosce Obórki położonej nad Wisłą. Przez dalszą część imprezy przemieszczaliśmy się głównie w pobliżu tej rzeki. W Obórkach stanęliśmy na fotostop na moście nad Jeziorką. Okolica ta jest bardzo lubiana przez rowerzystów. Mimo temperatury średnio sprzyjającej do jazdy rowerem, co chwilę nas mijali cykliści. 

Most na Jeziorce w Obórkach

Zmierzaliśmy dalej na południe wzdłuż wału Wisły. Motywem do kolejnych zdjęć był pomnik zlokalizowany na skraju wsi Czernidła. Upamiętnia on bohaterskich żołnierzy pierwszej samodzielnej brygady kawalerii 1 Armii Wojska Polskiego, którzy przeprawili się tu przez Wisłę w styczniu 1945 r. Stąd poszli na Warszawę od strony Służewa, dalej na Bydgoszcz, Wał Pomorski i Berlin. Kierowca Autosana zaskoczył nas tu, wjeżdżając w polną drogę prowadzącą pod pomnik. 

Przy pomniku w Czernidłach

W miejscowości Gassy wyjechaliśmy na drogę wojewódzką nr 712, którą zjechaliśmy nad brzeg Wisły. W sezonie od maja do listopada funkcjonuje tu przeprawa promowa do położonego na drugim brzegu Karczewa. Po drugiej stronie tej przeprawy byliśmy trzy lata temu na imprezie dwoma Jelczami PR110 J. Autobus wycofał nad samą rzekę zakłócając na chwilę spokój wędkarzom 😅. 

Nad Wisłą w Gassach

Spotkanie ze Starem 266

Po wykonaniu zdjęć z Wisłą kierowaliśmy się drogą wojewódzką nr 868 na południe w stronę Słomczyna. Kolejny postój zrobiliśmy na pograniczu wsi Obory i Piaski.

Granica wsi Obory i Piaski

W Cieciszewie zjechaliśmy na drogę lokalną, którą dotarliśmy do przystanku Kawęczyn Dolny. Na niemal każdym fotostopie mijali nas rowerzyści i miałem wrażenie że nie bardzo oni rozumieli co wyczyniamy. Może mieli skojarzenie, że jesteśmy aktywistami z Ostatniego Pokolenia 😂. Ale przecież raz że wiek nie ten, a dwa że oni raczej nie zaprzątaliby sobie głowy blokowaniem takich podrzędnych dróg 😅. Tu jednak spotkaliśmy rowerzystę, który zainteresował się naszym Autosanem i dołączył do naszego szpalerka fotografów J. 

Przy przystanku Kawęczyn Dolny

Dalej zmierzaliśmy przez Dębówkę do Wólki Dworskiej, gdzie ponownie zbliżyliśmy się do wału Wisły. Tędy jechaliśmy też w lipcu na imprezie „Zemuny zza komuny”. W Wólce Dworskiej autobus został ustawiony do zdjęć na betonowej drodze prowadzącej na wał. Co ciekawe ponownie spotkaliśmy tu rowerzystę, który robił z nami zdjęcia na poprzednim fotostopie 😀. Wspominał, że pamięta takie autobusy i kojarzą mu się nieodłącznie z PKS-ami J. 

Na wale Wisły w Wólce Dworskiej

Po dłuższym fotostopie wjechaliśmy do Góry Kalwarii, gdzie były zaplanowane zdjęcia z motywem kolejowym. Miasto posiada stację położoną na linii kolejowej Skierniewice – Łuków (tzw. S-Ł-ce). Pełni ona rolę południowej obwodnicy Warszawy i wykorzystywana jest głównie w ruchu towarowym. Ale do Góry Kalwarii docierają również pociągi osobowe Kolei Mazowieckich z Warszawy przez Piaseczno i Czachówek Wschodni. Akurat na stację przyjechał Flirt obsługujący osobówkę z Warszawy Gdańskiej, więc ustawiliśmy Autosana do zdjęcia z pociągiem. 

Spotkanie z Flirtem Kolei Mazowieckich przy stacji Góra
Kalwaria

S-Ł-ka jest chętnie odwiedzana przez fotografów kolejowych, gdyż charakteryzuje się starą infrastrukturą nietkniętą modernizacjami. To się jednak ma zmienić, gdyż jest w planach jej rewitalizacja. Wyjeżdżając spod nastawni zrobiliśmy jeszcze fotki autobusu na drodze brukowanej kocimi łbami.

Wyjazd spod nastawni w Górze Kalwarii

Potem wróciliśmy do centrum Góry Kalwarii i udaliśmy się do pobliskiego Czerska. Tu również byliśmy w lipcu na imprezie Zemunem, ale tym razem fotki wykonaliśmy w innym miejscu wsi. Dotarliśmy w takie miejsce, skąd widać zabytki z których słynie podwarszawski Czersk. Są nimi: gotycki zamek książąt mazowieckich z XV wieku oraz kościół Przemienienia Pańskiego z XIX wieku. Wjechaliśmy na niewielką zatoczkę przy ulicy Królowej Bony, gdzie Autosan z trudem się zmieścił. Zemunem byśmy tu na pewno nie wjechali 😅. 

Na tle zamku w Czersku

Kolejny fotostop to był niewątpliwie gwóźdź programu. Wróciliśmy do Góry Kalwarii, gdzie ponownie zjechaliśmy nad samą Wisłę. Dotarliśmy na letnią plażę miejską J. Pokryta jest miękkim jasnym piaskiem, zupełnie jak nad morzem 😀. Fotografowaniu autobusu stojącego na cyplu z plażą i rzeką nie było końca. Zrobiliśmy sobie tu też zdjęcie grupowe. 

Przy plaży w Górze Kalwarii

Później przejechaliśmy mostem na drugi brzeg i stanęliśmy na zakupy przy sklepie w Ostrówku. 

Sklepostop w Ostrówku

W dalszej części imprezy przemieszczaliśmy się na południe w rejonie nadwiślańskiej drogi wojewódzkiej nr 801 Warszawa – Puławy. Włączyliśmy się na nią w Dziecinowie i po chwili zjechaliśmy na drogę gruntową prowadzącą przez Radwanków Królewski. 

Off-route w Radwankowie Królewskim

Na drogę asfaltową wróciliśmy w Podborku, a na kolejne zdjęcia zatrzymaliśmy się dwa razy w Wysoczynie. 

Fotostopy w Wysoczynie

Następną miejscowością na naszej trasie były Szymanowice Duże. Tam odbył się fotostop ze stawem. 

Nad stawem w Szymanowicach Dużych

Najdalej wysuniętą na południe miejscowością, do której zajechaliśmy był Nieciecz.

Nieciecz

Parę minut później byliśmy we wsi Mariańskie Porzecze, gdzie nasz Autosan pozował na tle barokowego drewnianego kościoła parafialnego z XVIII wieku. 

Przy drewnianym kościele w Mariańskim Porzeczu

Odtąd zaczęliśmy już pomału wracać w stronę Warszawy. I dobrze, bo raz że zaczęła się już robić szarówka i psuła się pogoda, a dwa zacząłem się obawiać że znów nie zdążę na pociąg powrotny. A w niedzielę wieczorem mógłby być już problem z przebukowaniem biletu. Z Mariańskiego Porzecza wyjechaliśmy na drogę wojewódzką nr 801 i zmierzaliśmy nią na północ w stronę Warszawy. Po chwili zjechaliśmy na parking, aby ustawić naszego Autosana do wspólnego zdjęcia z grill-barem. Normalnie ten obiekt nie wzbudziłby naszego zainteresowania (zwłaszcza, że o tej porze był zamknięty), gdyby nie fakt, że rolę baru pełnił autobus przegubowy MAN NG272 J. Autobus ten pełni funkcję baru już od kilkunastu lat. Występował w tej roli m.in. w Gdyni i Katowicach, a obecnie rzucono go gdzieś na mazowiecką prowincję 😅. 

Ostrybór, spotkanie z grill-barem w postaci MAN-a NG272

Po wykonaniu zdjęć z barobusem cisnęliśmy dalej drogą wojewódzką na północ. Zjechaliśmy z niej we wsi Sobienie Kiełczewskie Drugie. Zatrzymaliśmy się przy zajezdni prywatnego przewoźnika wykonującego przewozy szkolne w gminie Sobienie-Jeziory. Dużą część jego taboru stanowią Autosany H9. 

Autosany na bazie w Sobieniach Kiełczewskich Drugich

Robiło się już ciemno i na dodatek zaczął padać deszcz. Liczyłem więc, że będziemy już jechać na Warszawę. Wróciliśmy na drogę nr 801, ale po paru kilometrach znów z niej zjechaliśmy i w zapadającym zmierzchu wykonaliśmy fotki Autosana na moście w Warszawicach. 

Na moście w Warszawicach

W Warszówce przekroczyliśmy ponownie linię kolejową Skierniewice – Łuków a potem wjechaliśmy do wsi o wdzięcznej nazwie Całowanie 😂. Tam stanęliśmy przy sklepie spożywczym. Już mnie zmroziło że nim wszyscy zrobią zakupy minie z pół godziny, a za tyle czasu mieliśmy już kończyć imprezę. Na moje szczęście sklep był już zamknięty i po kilku minutach ruszyliśmy dalej. W Sobiekursku ponownie wskoczyliśmy na drogę 801 i prawym brzegiem Wisły gnaliśmy w stronę Warszawy mijając po prawej ręce Karczew, Otwock i Józefów. W Falenicy wjechaliśmy na południową obwodnicę Warszawy, którą przekroczyliśmy Wisłę i zapowiadało się, że niemal punktualnie zakończymy przejazd. Teoretycznie była możliwość przesiadki na metro na stacji Natolin. Część uczestników imprezy wnioskowała, żeby ich tam wysadzić, ale organizator ogłosił że zatrzymamy się dopiero na pętli w Kabatach. Nie wiem czemu tak wymyślił, ale i tak miałem dobrą rezerwę czasową do pociągu powrotnego. Impreza zakończyła się tam gdzie się rozpoczęła, czyli na pętli Osiedle Kabaty. Stamtąd metrem udałem się do centrum i po obiedzie zabrałem się do Krakowa na pokładzie pendolino relacji Gdynia – Rzeszów. Do Krakowa dotarłem po godzinie 20.

2024-11-16 Do Krakowa to Pan jedzie?

 

Taką nazwę nosiła impreza autobusowa zorganizowana w sobotę 16 listopada 2024 r. przez Adriana Cichego i Mateusza Świętonia. Kilka miesięcy temu koledzy stali się posiadaczami pięknego Autosana H9-21. Pojazd został wyprodukowany w roku 1993 i pierwotnie służył w polskiej ambasadzie w Rosji. Do Polski wrócił w 2007 roku i pracował w szkole nauki jazdy w Częstochowie, potem u prywatnych przewoźników w Świętokrzyskim i na Podkarpaciu aż na stare lata trafił do Krakowa. Autosany H9 nie były w Krakowie spotykane już od wielu lat, więc jak tylko dowiedziałem się o nowym nabytku Mateusza i Adriana, śledziłem na bieżąco ich profil Krakowski Autosan. Po cichu liczyłem, że koledzy zorganizują jakiś przejazd tym autobusem. Na takowy nie musiałem długo czekać. Na sobotę 16 listopada ogłoszona została impreza „Do Krakowa to Pan jedzie?”, gdzie w planach było zwiedzanie terenów na wschód od Krakowa, posiadających klimaty PKS-owe.

Start imprezy wyznaczony był w Krakowie Nowej Hucie, na Placu Centralnym o godzinie 11:00. Trochę późno jak na krótki listopadowy dzień, ale domyślam się że organizatorzy chcieli zapewnić możliwość dojazdu osobom spoza Krakowa. Liczna delegacja uczestników przejazdu przyjechała z Nowego Sącza J. Organizatorzy zamówili pogodę, cały dzień było słonecznie i bezchmurnie. Szaro-zielony Autrosan punktualnie podjechał na przystanek i zabrał nas w trasę. Na początku trudno było się przyzwyczaić, że w tym autobusie kierowca siedzi na tej samej wysokości co pasażerowie. W obecnie użytkowanych autobusach turystycznych kierowca siedzi niżej. Na początek ulicą Ptaszyckiego i Igołomską udaliśmy się w rejony Krakowa położone w okolicach kombinatu metalurgicznego. Najpierw skręciliśmy w ulicę Dymarek i w industrialnym klimacie wykonaliśmy pierwszy fotostop. 

Nasz imprezowy Autosan H9 na ulicy Dymarek w Krakowie

Jadąc dalej na południe osiągnęliśmy pętlę Kujawy, gdzie dociera autobus MPK linii 181. W okolicy nie ma zbyt wielu generatorów ruchu. Jest tu oczyszczalnia ścieków, małe osiedle bloków i ogródki działkowe położone koło stopnia wodnego na Wiśle. 

Pętla Kujawy

Po wykonaniu zdjęć wróciliśmy do ulicy Igołomskiej. Minęliśmy pętlę tramwajowo-autobusową w Pleszowie i kawałek dalej skręciliśmy na trasę linii 131 prowadzącą przez Branice do Chałupek. Po zawróceniu na pętli w Chałupkach stanęliśmy na fotki na ulicy Rumiankowej. 

Ulica Rumiankowa w Chałupkach

Potem tą samą trasą wróciliśmy do ulicy Igołomskiej, ale zaraz zjechaliśmy w Rzepakową, którą kursuje linia 141 do Przylasku Rusieckiego. Niegdyś kursowała jedna linia autobusowa 146 łącząca Kujawy przez Pleszów z Przylaskiem Rusieckim. Kilka lat temu została ona podzielona na dwie oddzielne linie 181 Pleszów – Kujawy i 141 Pleszów – Przylasek Rusiecki. Z tym że w dalszym ciągu obsługuje je jeden autobus 😅. Na ulicy Rzepakowej najpierw zatrzymaliśmy się na prostej przy Moto Parku. 

Ulica Rzepakowa

Sielskie okolice Przylasku Rusieckiego przeżywają oblężenie w miesiącach wakacyjnych za sprawą znajdującego się tu kąpieliska. Przez osiedle przebiega duża obwodowa linia kolejowa Kraków Batowice – Podłęże, na której budowane są obecnie nowe przystanki osobowe, w tym Kraków Przylasek. Umożliwi to uruchomienie tu codziennych połączeń osobowych. W Przylasku Rusieckim pozwoliliśmy sobie na mały off-route. Nie zawróciliśmy na pętli autobusu linii 141, lecz wyjechaliśmy dalej na wał wiślany. 

Pętla Przylasek Rusiecki

Na wale Wisły w Przylasku Rusieckim

Powrót na pętlę

W drodze powrotnej nie dojeżdżaliśmy już do Igołomskiej, lecz skręciliśmy w ulicę Prawocheńskiego która zaprowadziła nas do Wyciąża. Kursują tędy linie okrężne 111 i 161 łączące Pleszów z Wyciążem, Cłem, Wolicą i Ruszczą, oraz aglomeracyjna linia 211 do Chobotu. W Wyciążu stanęliśmy na zdjęcia przy wiadukcie dużej obwodowej linii kolejowej. 

Przy wiadukcie kolejowym w Wyciążu

Wśród uczestników imprezy padł pomysł zrobienia zdjęcia z pociągiem. W pierwszej kolejności myślałem że trzeba będzie czekać bądź ile na skład towarowy, ale później przypomniałem sobie że przecież tędy trasowane są pociągi PKP IC do Krynicy. I akurat tak się złożyło że do 10 minut powinien tędy jechać TLK „Małopolska” z Gdyni do Krynicy. Poczekaliśmy chwilę i zaraz mieliśmy zdjęcie Autosana z lokomotywą EU07-306 ciągnącą trzy wagony relacji Gdynia – Krynica. 

Spotkanie z pociągiem TLK "Małopolska" relacji Gdynia -
Krynica prowadzonym przez EU07-306

Dopiero około godziny 13:30, czyli 2,5 godziny od rozpoczęcia imprezy opuściliśmy granice administracyjne Krakowa. W Wolicy przejechaliśmy na drugi brzeg Wisły i znaleźliśmy się w Niepołomicach. Chcieliśmy się dostać w okolice Puszczy Niepołomickiej. Na początku pomyliliśmy drogę, ale jeden z uczestników imprezy znający te tereny, wyprowadził nas na właściwą trasę. Jechaliśmy Drogą Królewską prowadzącą skrajem puszczy, po czym znaleźliśmy się w Zabierzowie Bocheńskim. Stanęliśmy tam na sklepostop. Przed sklepem szybko ustawiła się kolejka, ale nie ze względu na normy covidowe, lecz rozmiary miejscowego sklepu w którym mieściły się raptem dwie osoby 😀. 

Sklepostop w Zabierzowie Bocheńskim

Gdy już wszyscy uzupełnili zapasy, wyjechaliśmy na drogę wojewódzką nr 964 Wieliczka – Szczurowa i pojechaliśmy do sąsiedniej wsi Chobot. Tam zajechaliśmy na starą pętlę. 

Stara pętla w Chobocie

Po wykonaniu zdjęć jechaliśmy dalej na wschód mijając obecną pętlę przy leśniczówce. Dopiero teraz wyjechaliśmy poza zasięg linii Komunikacji Miejskiej w Krakowie. Jechaliśmy parę kilometrów przez Puszczę Niepołomicką aż osiągnęliśmy nadwiślańską wioskę Ispina. Znajduje się tu most, którym można przedostać się na drugi brzeg rzeki do Nowego Brzeska. Jest on wąski i ruch musi się na nim odbywać wahadłowo ze sterowaniem sygnalizacją świetlną. 

Przed wjazdem na most na Wiśle w Ispinie

Na moście zaplanowany był kolejny fotostop. Wyszliśmy na środek obiektu i uwieczniliśmy Autosana jak wracał z Nowego Brzeska.

Na moście w Ispinie

Za mostem autobus poczekał aż wrócimy, po czym udaliśmy się dalej w kierunku Szczurowej. Pojechaliśmy 10 kilometrów dalej na wschód do wsi Uście Solne, gdzie zajechaliśmy na stację benzynową. Miejsce to przez ostatnie 30 lat za bardzo się nie zmieniło. Stacja dalej posiadała charakterystyczne biało-pomarańczowe malowanie CPN. 

Na stacji benzynowej w Uściu Solnym

Na dodatek w trakcie jak tu staliśmy, zjawił się traktor Ursus C-330 który jeszcze bardziej dodał klimatu J.

Spotkanie z Ursusem C-330

Dzień już pomału dobiegał końca. Na tej stacji wykonaliśmy fotki z ostatnimi promieniami słońca. 

W ostatnich promieniach słońca na stacji CPN Uście Solne

Z Uścia Solnego pojechaliśmy jeszcze parę kilometrów na wschód do Szczurowej, a tam skręciliśmy na północ w drogę nr 768 i po przejechaniu mostem przez Wisłę znaleźliśmy się w Koszycach. Na tamtejszym rynku zrobiliśmy sobie dłuższą przerwę. 

Rynek w Koszycach

Trzymając się dalej drogi nr 768 kierowaliśmy się na północ do Kazimierzy Wielkiej. Po drodze już o zmierzchu zatrzymaliśmy się na fotostop. 

W drodze z Koszyc do Kazimierzy Wielkiej

Parę minut później byliśmy już w Kazimierzy Wielkiej. Wykonaliśmy tam fotki przy ulicy 1 Maja koło baszty. Pochodzi ona z końca XIX wieku i pierwotnie mieściła się tu gazownia pobliskiej cukrowni. Cukrownia została zamknięta na początku XXI wieku i wówczas basztę przekazano Muzeum Ziemi Kazimierskiej. 

Kazimierza Wielka, ulica 1 Maja

Teraz już zmierzaliśmy drogą nr 776 prosto do Krakowa, zatrzymując się po drodze na jedzenie przy obwodnicy Proszowic. W Dojazdowie zjechaliśmy z drogi wojewódzkiej i do Krakowa wjechaliśmy przez Wadów i Luboczę. Na koniec wykonaliśmy jeszcze nocne zdjęcia pod główną bramą kombinatu. 

W Krakowie pod kombinatem

Potem zjechaliśmy do dworca w Czyżynach, gdzie oficjalnie przejazd się zakończył. Dziękuję Adrianowi i Mateuszowi za zorganizowanie świetnej imprezy. Autosan sprawował się bardzo dobrze. Jego blacharka jest już jednak w kiepskim stanie i niebawem konieczny będzie remont. Mam nadzieję że kolegom nie zabraknie zapału w utrzymywaniu autobusu J.